pecadọr
LvP
s. m. et adj.
a. 'pécheur'
b. 'malheureux'
Rn 4:474b [peccaire, pechadre, peccador ]; Lv 6:168a
FEW 8:99b [ᴘᴇ̆ᴄᴄᴀʀᴇ].
→ pecados