banir
variante(s): bannir
1. v.
a. 'bannir, exiler, chasser [qn]'
T: BerHosp ⊂ JeanrJoies 24,3 (‑nn‑)
L: ArbBat ⊂ BartschKChr 429,34; MacPrGL 151,400 (‑nn‑); MacPrGL 265,323 (‑nn‑)
D: 1220 La Réole ⊂ ArchGir 2:273,20; 1395 ⊂ Pans3; CoutDax ⊂ LNoirDaxA 85,26; CoutDax ⊂ LNoirDaxA 86,4
b. 'mettre [qc] sous séquestre'
D: ForsBéarnOG FG113; ForsBéarnOG FG212
2. banit p. p. /adj.
a. 'banni, exilé'
L: MacPrGL 53,584; MacPrGL 151,399 (‑nn‑)
D: DocBayBD; 1418 Saint‑Flour ⊂ DAOA 140a
b. 'mis sous séquestre'
D: 1252 Soule ⊂ TGascL 49,13; ForsBéarnOG JM257a (B, C, R)