corrompemẹn
LvP
s. m.
a. 'altération'
b. 'cohabitation'
Rn 5:110a [corrompement, corrumpamen, corrompamen ]; Lv 1:381a; 1:381a [corrompemen; corrompamen : Rn ‑amen à corr. en ‑emen ]
FEW 2:1233b [ᴄᴏʀʀᴜ̆ᴍᴘᴇ̆ʀᴇ].