1. adj.

a. 'occupé, affairé'

AtMonsC 2,204: si tot s'es son semblan / ver e fals meytadat, / car so afazendat / aital senhor soen

FierB 3497: E mentre a la cassa ero afazendatz, / e li comte desrenguo aval per mieg los pratz.

CroisAlbMa 204,116: S'es lo coms de Montfort aissi abandonatz / Que tantas de garidas nos an faitas de latz / Tota la noit e·l dia nos te afazendatz

CroisAlbMa 188,61: La doncs pogratz vezer mant cavaler armat / … / E mant baro combatre e mant afazendat / Que l'us ne porta l'autre, cant lo ve reversat.

LVVert ⊂ Rn 3:265b: Car, ayssi o dit lo savi: Yeu no soy tan segurs co cant soy sols, ni tan afazendatz co cant soi ocios

FlamG 1048: e fa·il gran dol li genz estraina: / Quant hom estrainz era intratz / el si fes mout afazendatz, / e siblet per captenemen

BrevAmR₅ 33145: e que las tengua regladas / e tot jorn afazendadas, / quar lunha res, a ma guia, / no met tan en la folia / femna jove delechoza, / quo fai estar oscioza

SFrancA 1.1,4: Don quo una vetz, mot afazendat et entendut al torbament dels temporals negocis, ad un paubre agues dit de no contra sa costuma…

b. 'à court d'argent'

BrevAmA 19673: Ans so alcu fenh amador / Qu'az ome fan semblan d'amor / Tant cant es en prosperitat, / E si·l vezo afazendat / O paubre de temporals bes, / Diran que no sabo qui s'es.

DélAlbi ⊂ CConsAlbiV₂ 2:243b: totz dissero e tengro que lo loc d'esta vila es tant afazendat que non poiria prestar ɪ denier

2. n. m.

'celui qui est entreprenant'

CroisAlbMa 211,25: So ditz lo coms de Foish: «Senh' en coms, a mi datz / La primeira batalha dels pus afazendatz.»