adj.

'affamé, qui a faim'

FolqLunT₂ 10,195: Pueys auran vos los porcx aizitz / e trujassas afamadas, / e can vos seretz adormitz / manjaran a grans goladas

FierB 3012: Tres jorns a no mangem, per qu'ieu soy afamatz, / … / Ieu ay preza vitalha, e mangem la, si·eus platz.

AuzCassS 3231: magres si te et afamatz, / e tot jorn estai esmagatz. / Cant vostr' auzel veiretz aital, / sapchatz que febres li fai mal.

ElucK 294,22: Quan les ayglos so cregutz et aptes per volar… no·ls dono pastura, perque sio affamatz et perque volen plus voluntiers