adunir
1. v. tr. dir.
a. 'réunir [des personnes]'
LitC 235,520: … / Lur venc lo santz Esperi[t], / Per lo cal en pauc de temps / Totz lo mont fon convertitz, / E tuch li fiels ensems / Foron ensems aüni[t].
b. 'décider d'un commun accord, fixer'
LÉpervC 86,1650: … la calha bolhieyra hy fouc plantada quant los sobres digs pesatges foron azunitz, coma desobres es dich
2. v. pr.
s'a. a, en 'concourir à, prendre part à'
RaimVal ⊂ JeanrJoies 9,57: Ma Flor de Gaug pregui que s'azunisca / Als nostres fayts…
DélAlbi ⊂ CConsAlbiV2 2:243b: non es ententa que hom contribuis ni se adunis en las causas saentras fachas
3. adunit p. p. /adj.
'réuni'
SEspCT 1,136: Qu'en l'ostal on l'azouravont [c.‑à‑d. li apostol] / Ajostat et aünit / Lor tramey… / Lo lum del sainct Esperit.