abet
n. m.
'ruse'
RaimbVaqL 6,17: E doncx que·m val lauzenjars ni abetz? / Per l'oc reman e per lo non m'esmau
CroisAlbMa 176,57: – Baros», so ditz Lucatz, «ab vostres mals abetz [éd. malsabetz], / «Si lo coms vo·n crezia, vos lo dezeretaretz.
FlamG 4944: Bel sener Dieus, es so abetz / quan dis: Per cui? e dopta y / qu'eu non l'ami de bon cor fi?