1. v. tr. dir.

'consoler'

SMMad₂C 792: Dona, per ta vertut en tera prezicavas, / Convertias las gens, gleisas esdeficavas, / … / Los pelegrins plorant aconsolavas e guizavas.

2. v. pr.

'se consoler'

RaimAl ⊂ JeanrJoies 2,18: Car ab lies [c.‑à‑d. Amor] tan m'acossoli / Que de mals me te deliure: / Per qu'es dregtz donx que la·m liure

NTestÉvW 90,18: … motz plors e… motz critz de Rachel ploran sos filhs; non se volt aconsolar, car non y son