1. v. tr. dir.

a. ɢʀᴀᴍᴍ. 'répartir les accents dans [un mot]'

LeysAmA 2:56,27: et enayssi qui no sab la natura de las sillabas segon versifiar no pot saber accentuar

LeysAmG 1:60,22: et en ayssi si tu accentuas dominus, ayta leu has pronunciadas las doas derrieyras sillabas, so es minus, coma la premiera, so es assaber aquel do

LeysAmG 1:86,29: E devetz saber ques en aytals vocables dels quals son opinios quo·s devo accentuar, es bo qu'om siega uzatge

b. ɢʀᴀᴍᴍ. 'marquer dans la prononciation [un accent]'

LeysAmA 2:55,22: L'aguts e·l circumflex son huey accentuat quaysh d'una maniera

LeysAmG 1:66,21: E devetz saber que huey no fam diferensa entre accen agut e circumflec cant al accentuar, quar amduy son huey accentuat e pronunciat quaysh d'una maniera.

2. n. m.

ɢʀᴀᴍᴍ. 'manière de marquer un accent dans la prononciation'

LeysAmG 1:66,21: E devetz saber que huey no fam diferensa entre accen agut e circumflec cant al accentuar, quar amduy son huey accentuat e pronunciat quaysh d'una maniera.

3. accentuat p. p. /adj.

ɢʀᴀᴍᴍ. 'accentué'

LeysAmG 1:60,1: en ayssi meteyhs es cauza agradabla e plazens auzir los motz e las paraulas ben pauzadas, ben pronunciadas et accentuadas segon lor dever