accentual

Retour 

adj.

a. [mot] a. ɢʀᴀᴍᴍ. 'qui change de signification suivant la place de l'accent'

LeysAmA 2:52,26: Accentuals es le motz, cant al mudar l'accen muda lo significat, remanens aquelas meteyshas letras

LeysAmG 1:56,1: Dels motz accentuals. / Aquels motz appellam accentuals qui per mudamen del accen mudo lor significat, remanens aquelas meteysshas letras

b. [rim] a. ᴘᴏᴇ́ᴛ. 'constitué de motz accentuals'

LeysAmA 2:117,12: Dels rims accentuals. / Accentual son can, mudat l'accen, se muda le significatz de la dictio, remanens aquelas meteyshas letras qu'eran denan que l'accens se mudes per esta guiza.

LeysAmG 1:196,10: Dels rims accentuals. / Rim accentual son dig can mudat l'accen, se muda le significatz de la dictio, remanens aquelas meteyshas letras qu'eran denan que l'accens se mudes

c. [cobla] a. ᴘᴏᴇ́ᴛ. 'dont les rimes sont constituées de motz accentuals'

LeysAmA 2:140,11: De cobbla accentual. / Accentual pren nom de rim accentual; e so quez aqui es dig pot hom ayssi entendre.

LeysAmG 1:278,10: De cobla accentual. / Ta fort me fissan li fisso / De la mort dins lo cor e·m fisso / Ques a maniera d'erisso / Li pel del cap tug me·n yrisso / …