acabussar
1. v. tr. dir.
a. 'immerger, plonger [la tête en avant]'
RecMédPrB 234: … e pois acabusa la en aiga benedicta e pausa o sobre l'autar
SHon ⊂ Rn 2:319b: Accabustaren lo en lo gran pelech / De la mar
13e s. Narbonne ⊂ Lv 6:518b: Et enaysi sias acabussatz en la preondesa d'abis co fon Faraon am sa cavalgada
b. 'provigner'
1350 ⊂ Pans3 sans contexte
1351 ⊂ Pans 2:38,15: Item a viii jorns de decembre, per lo jornal de x homes acabusadors, loscals acabuseron totas sas vinhas, a ᴠ s. per home, ɪɪ lb., x s.
1354 ⊂ Pans 2:44,36: Item a xᴠ de febrier, per far podar totas sas vinhas… Per lo jornal de xɪɪɪɪ homes per acabussar, ɪɪɪ lb., ɪɪɪ s.
1355 ⊂ Pans 2:46,13: Item a xᴠɪɪɪ de ginoier, per far acabusar totas sas vinhas, ɪ lb., x s.
1356 ⊂ Pans 2:48,31: E per lo jornal de… per acabussar las socas quez els avien laissat volontiers…
1357 ⊂ Pans 2:51.40: E per lo jornal de xᴠɪɪɪ homes… per acabussar totas las vinhas…
2. v. pr.
'se jeter la tête la première, plonger'
SFrancMirA 4.1,6: Reclamatz… si per aventura se volria acabussar en lo mar e que vos redes las anchoras que avem perdudas.