agradiu

Citations 

variante(s): aggradiu, agradieu

1. adj.

a. 'agréable, charmant, noble, courtois'

T: BerPalB 6,28 (‑iva C); ArnMarB 1,41 (G, L, N, c; ‑ieu R) = Rn 3:504a; PVidAv 1,43; PVidAv 36,24; GuilhCabC 3,45 (A; ‑ieus R) = Rn 3:504a; AimSarlF 3,52 (E); RaimMirT 4,29 (V); RaimMirT 26,12 (A); RaimMirT 29,54 (C); LanfCigB 12,19 (I; ‑ieu a1); AnonPRelL 1869; GuirEspH 12,21 (‑iva E); PaulMarsR 5,3 (E); CervR 34,44 (‑iva Sg); GuirRiqLo 1,1 (C; ‑ieu R); GuirRiqM 4,13 (C); GuirRiqM 19,3 (‑iva C); GuilhRaimGir/PouzHarveyPPart 2:614,1 (E); GuilhRaimGirAppelInedPar 149,15 (E); JFoixàL 1,43 (‑iv' C); AmSescAppelChr 100,79 (‑iva R); AmSescSansTDid 4,222 et pass. (‑iva R); AmSescSansTDid 4,597 (‑ieus R); AmSescSansTDid 4,491 (‑ieu R); PonsonMeyerDernTr 100,13 (‑ieus f); RostBerB 5,23 (‑iva f)

L: JaufreB 3117 (A, B); NouvPGuilhC 88; BrevAmR5 30129 (G, H, I, N; ‑ieus M; = GuilhCabC 3,45); GuilhBarraG 4804; GuilhBarraG 5200; GlossIt2M 10 (‑iva S2; aggradiva M, S1; cité comme dér. de agradar 'piacere')

b. a. a 'agréable à, qui plaît à'

T: BerPalB 5,3 (‑iv' C; ‑iva D); GirBornS 13,18 (‑iva K; cf. GirBornK,Lewent 1–2); PVidAv 2,4; PVidAv 41,42 (‑iva); RaimMirT 11,4 (K) = Rn 3:504a; H/RofinHarveyPPart 2:832,38 (‑iva K); PBremRNovB 7,38 (‑iva R); PCardV 39,1 (C; ‑ieus R); GuirEspH 12,22 (fora d'a. E, à corr. en for' a.); BonCalvoB 1,8 (I); GuirRiqPadenPast 136,17 (‑iva C); GuirRiqLo 7,28 (C; ‑ieu R); GuirRiqLo 7,29 (C; ‑ieu R); GuirRiqM 8,30 (C); JFoixàL 1,8 (‑iva C)

2. adj. ou n. m.

'(personne) agréable'

T: GirBornS 45,92 (M)

3. adv.

'agréablement'

T: GuirRiqM 9,10 (C)

L: BrevAmR5 33193 (G, H, N; ‑ieu M; = GuirRiqM 9,10)

Dér. de → agradar. Pour les formes masc. en ‑ius, ‑ieus ainsi que pour l'attestation rangée sous 2., cf. → agradil.

FEW 4:251b [ɢʀᴀ̄ᴛᴜѕ]; DECat 4:625a. AlcM 1:295a. – Adams 322.

desagradiu, sobragradiu