aculhen
variante(s): acuillen, aculen
adj.
a. 'accueillant, affable'
L: DonPrM 2161 (‑ul‑ «lete recipiens»)
b. gen, ben a. 'accueillant, affable'
T: AlbSistB 10,18 (‑uill‑ A); SordB 43,191 (‑uill‑ G)
c. mal a. 'peu affable, désagréable'
T: MongeMontR 8,21 (C)
L: BrevAmR3 12328 (M; ‑ul‑ C)
P. pr. de → aculhir.
FEW 24:79a [*ᴀᴄᴄᴏ̆ʟʟɪ̆ɢᴇʀᴇ]; DECat 2:833a; DEM 1:456a; LEI 1:304; Gdf 8/2:31c; AlcM 1:127b.